welkom op de website van Sportlust JO16-2

Hard werken loont!

Voor een handvol aanwezigen, (leiders, trainers, vlaggers), voltrok zich vandaag een minidrama waar alle Hitchcock fans de vingers bij af zouden likken. Buurman VEP kwam op bezoek en zoals altijd is deze behoorlijk beladen. Vandaag dus zonder publiek maar wel “live uitgezonden”.  Op papier is deze tegenstander altijd de mindere van ons team, maar zoals altijd blijft een echte onvoorspelbare derby.

Om 10:15 ging de wedstrijd van start. Direct werd door VEP de toon gezet. Met hier en daarop, en soms over het randje werden de duels uitgevochten. Sportlust had zoals gebruikelijk in deze wedstrijden het veldoverwicht qua balbezit en het betere positie spel. De buurman was veel meer gefixeerd op het winnen en probeerde met lange ballen achteruit ons doel te bereiken. Binnen 5 minuten was raak voor de thuisploeg. Een mooie voorzet vanaf de zijkant werd prima binnen getikt.

De thriller begon zich vanaf dat moment te ontvouwen. Eerst kreeg Mike het aan de stok met de spits van VEP. Die maakte weliswaar een gemene overtreding, die niet gezien werd. De reactie van Mike werd wel gezien. Natrappen hoort niet op een veld, en hem werd terecht een gele kaart voorgehouden.  Dit betekent in jeugdwedstrijden, 10 minuten naar de kant. Zelfs met 10 man was Sportlust de zwartwitten de baas en legio kansen ontstonden voor het doel van VEP. Geen een kon worden gepromoveerd tot doelpunt. Zelfs een strafschop kon niet worden benut.

De ongeschreven voetbal regel is dan ook niet voor niets ”Als jij hem niet maakt, valt hij aan de andere kant”. Dit klopte als een bus en voordat we het wisten stonden we ineens naar een achterstand te kijken. Dit was de fase waren we op alle fronten werden geklopt door de bezoekers. Fouten en niet goed verdedigen leiden tot een achterstand van 2-5 bij de rust.

Inde rust werden wat hartige woorden gesproken en na rust veranderde ineens het spelbeeld. Sportlust kon slechts een keer de score veranderen. Goed doorgaan leverde de 3-5 op. Helaas was bleef het bij die ene keer dat de thuisploeg haar tanden kon laten zien. Het had het betere van het spel, maar creëerde veel te weinig om het VEP echt lastig te maken. De bezoekers bleven weliswaar leunend op de verdediging met 8 man achter bal gemakkelijk op de been, en konden maar sporadisch op onze helft komen.

Het laatste fluitsignaal klonk en de Veppers vlogen elkaar in de armen. De thuisploeg moest met de staart tussen de benen van het veld via de zijdeur af. Als je keihard werkt als een team voor een resultaat kun je wel eens succesvol zijn. Dit heeft VEP vandaag meer dan eens bewezen. Deze overwinning is dan ook meer dan verdiend. Wij zouden hier een voorbeeld aan kunnen nemen!